Με τη πένα του Αγη Λαϊνιώτη.

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΦΙΛΟΙ  γεια σας!

Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω με μια προσωπική εμπειρία που απεκόμισα από το ραδιόφωνο και που έμεινε ανεξίτηλα χαραγμένη στο μυαλό μου , λαμβάνοντας ακόμη αφορμή από σχόλιο του φίλου Αποστόλη Αβερκιαδη σχετικά με το τη σημαίνει δημοσιογραφία , φυσικά με το πραγματικό νόημα της λέξης.

Ήταν περίοδος πρωταθλήματος 2009-2010 ένα συννεφιασμένο φθινοπωρινό μεσημέρι βρέθηκα στο γήπεδο των Αλατσατων θα έλεγα σαν μαθητούδι που πα ει να δώσει εξετάσεις πρώτη φορά στα 53 μου χρόνια , μαθητούδι για να μεταδώσω ραδιοφωνικά έναν ποδοσφαιρικό αγώνα μη γνωρίζοντας τίποτα από αυτό , μέσα μου πίστευα ότι το χα,αυτό μου το ενθάρρυνε και ο Μανώλης ο Βεττας λέγοντας μου προχώρα μη κωλώσεις , και όπου κωλώσεις εδώ είμαι εγώ.

Τον πίστεψα αλλά δεν κρύβω ότι η αγωνία μου ήταν στο κατακόρυφο με φωνή σχεδόν τρεμάμενη άλλα θαρραλέα ξεκίνησα να μεταδίδω το παιχνίδι ΑΛΑΤΣΑΤΑ - ΜΑΡΜΑΡΙ το πρόβλημα μου ήταν στους παίκτες τους όποιους ούτε που γνώριζα και τους οποίους πρώτη φορά είχα δει, ένθεν & ένθεν, το πρώτο ημίχρονο δεν ήταν με το μέρος μου και αυτό διότι προηγήθηκε η ομάδα του Μαρμαριου  αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την ασφυκτική πίεση των Αλατσατων για την ανατροπη και τη νικη, αυτό εκανε το παιχνίδι να ανεβει κατακορυφα και να δυσκολεψη εμενα στην περιγραφη!

Ο <δάσκαλος> μου όμως ειχε φροντίσει γιαυτό και η ραδιοφωνική επαφή μας ήταν πιο αραιή, στο β ημίχρονο έβαλα το μυαλό μου να σκεφτεί και μονολογησα η μεταδίδειs σωστά και συχνά η φεύγεις από το γήπεδο ΤΩΡΑ! Για καλή μου τύχη και αφού στη κυριολεξία λέω θα ΜΕΙΝΩ στο β ημίχρονο η γηπεδούχος ομάδα ηταν καταιγίδα φιλοδωρησε με 5 γ΄κολ την ομάδα του Μαρμαριου το αγωνιστικό κομμάτι έγινε μονόλογος, το ραδιοφωνικό όμως με τα πολλά γκολ με ανάγκασε να ανεβάσω στροφές χωρίς να διαθέτω τον ανάλογο κινητήρα! τελειώνοντας ο Μανώλης ο Βεττας σε ερώτησή μου πως τα πήγα;πολύ καλά μου είπε θα βελτιωθείς αρχή ειναι, αλήθεια μου έλεγε ψέματα , φάνηκε ΜΕΤΑ.(έλεγε αλήθεια)

Έκανα αυτό το πρόλογο θυμίζοντας σου οτι δεν ξεχνάω πότε την πρώτη επαφή με το ραδιόφωνο και φυσικά με την ομάδα ΔΥΝΑΤΑ ΑΘΛΗΤΙΚΑ όλα αυτά τα χρόνια που ήμουν μαζι της πέρασα πολύ καλά πιστεύω οτι έδωσε πολλά στην ομάδα αυτή , πιστεύω οτι την κράτησα στο ύψος των περιστάσεων οταν επρεπε!!! Μια ομως αποφράδα ήμερα και ενα περιστατικό με ανάγκασαν να αποσυρθώ από την ομάδα αυτή, όπως ανέφερα και στην ανακοίνωση μου όμως και χωρίς έμενα τα παιδιά θα τα καταφέρουν μια χαρά.Σίγουρα οι συναισθηματικοί δεσμοί δεν τελειώνουν και λογικό είναι 3 χρόνια δεν είναι και λίγα με μια ραδιοφωνική παρέα. 

Λαμβάνοντας αφορμή απο σχόλιο του φίλου Αποστόλη Αβερκιαδη θα τοποθετηθώ σαν όλες τις άλλες φορές ,δηλαδή , πολλοί μου λένε γεια σου Αγη Δημοσιογραφε και φυσικά τους απαντώ ευθύς ότι δεν είμαι ούτε δηλώνω  δημοσιογράφος για τον απλούστατο λόγο θέλει και αυτό σπουδή , τώρα αν τοχω η οτιδήποτε άλλο δεν εχει καμία απολύτως σημασία ,και ιατρικές γνώσεις έχω ΕΙΜΑΙ ΓΙΑΤΡΟΣ; 

Λοιπόν μην τρεφουμε αυταπάτες  Δημοσιογράφος , μηχανικός ,υδραυλικός, κλπ για να το δηλώσεις πρέπει να το έχεις σπουδάσει κιόλας!!! Σε ενα σχολιασμό μου που είχα ανεβάσει στο παρόν blog ειχα αναφέρει οτι ΔΥΣΤΗΧΩς ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ OTI δηλώσεις είσαι!!!!  Εξ ου και το μπάχαλο!

Το άσχημο ει ναι οτι υπάρχει και εμμονή από ορισμένους δηλώνοντας οτιδήποτε οποτεδήποτε , προκαλώντας και σύγχυση με στόχο κάποιον σκοπό!!

θα κλείσω όμως το θεματακι οτι ο κόσμος πλέον δεν τρώει κουτόχορτο !!

Αθλητικό κομμάτι θα με ρώταγε κάποιος τι γίνεται ; θα έλεγα με γενικότητες τίποτα, απολύτως τίποτα , δέχεται και το ποδόσφαιρο σε πολύ μεγάλο βαθμό τις επιπτώσεις της ύφεσης και πολύ φοβάμαι οτι θα έχουμε και συχνότερα φαινόμενα εξαφάνισης ομάδων με ιστορία , σημαία και ότι άλλο συνθέτουν μια ποδοσφαιρική οντότητα!

Αγαπητοί φίλοι για να μην σας κουράσω άλλο θα κλείσω όπως άρχισα και με λίγη δόση χιούμορ,

Η ΜΟΝΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΕΜΕΝΑ ΚΑΙ ΕΝΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ!

                                                     

                                                    γεια σας